- бұлғақшы
- зат. көне. Бұлғаққа қатысушы, көтерілісші, бүлікші. – Б ұ л ғ а қ ш ы мен бұзақыға салатын тұзақ, - деді Ай-Шешек міз бақпастан (М. Мағауин, Аласапыран, 98).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
